Soyadı lazım değil, Sinem hanımm mesaj atıp bir şeyler sordu bana. Kısaca konuştuk, sonunda paylaşabiliyim dedim, tamam dedi. Özetle şöyle dedik:
+ İki haftalık üyeyim. Ben ilk önce face’deki arkadaşlarıma söyledim. Kimse evet demedi:( Hayır cevaplarının fazla olması modu düşürüyor. Sizden şöyle bir istesem zahmet vermiş olur muyum? Çok inatçı bir kişiyi ikna ettiğiniz bir diyoloğu benimle paylaşabilir misiniz?
– Öyle bir diyaloğu oturup yazmam. İkna ederken kullandığım her şey grupta yazılı. Siz sanıyorsunuz ki aynısını söyleyince ikna olacaklar. Oysa değil. İnsanlar size evet derler, sizin bu işe inancınıza, sizle birlikte çalışmaya, heyecanınıza… Derler ki bunla çalışılır, bu yapar.
+ Burda da hakimiyet devreye giriyor aslında.
– Öyle ve işi ne kadar benimsediğiniz.
+ Haklısınız. İkinci üçüncü ayında 12 bin yapanlara şu anda çok şaşırıyorum.
– Niye şaşırıyorsunuz?
+ Yapılabiliyor demek ki diyorum. Sen de yapabilirsin o zaman diyorum. Sonra nasıl ama diyorum…
– Onlar niye yapıyor biliyor musunuz? Çünkü arkadaşları gözü kapalı “sen varsan ben de varım” diyor.
+ Burda da inanç devreye giriyor.
+ Güven devreye giriyor. Bu adam bu işe girmişse bir bildiği vardır diyorlar. Size öyle demiyorlarsa demek ki daha “bilmiyorsunuz”. Onların gözünde öyle bi insan olmaya çalışın 🙂